Persephone ~ godin van de lente en koningin van de onderwereld.
Ben jij gevoelig?
En hoe gevoelig kan/mag je zijn als vrouw? Dat is een vraag in deze moderne tijd. Het wordt al snel als lastig ervaren als je gevoelig bent. Maar wat is gevoelig zijn nou precies? Is gevoelig het zelfde als hooggevoeligheid? Regelmatig ontmoet ik vrouwen in mijn praktijk of in mijn jaartrajecten die worstelen met gevoelig zijn en met de emoties die ze daarbij ervaren. Ze hebben een wens om meer en meer zichzelf te zijn, maar willen tegelijkertijd zo snel mogelijk voorbij aan vervelende gevoelens. Kan dat wel? Jezelf zijn, en geen nare gevoelens meer ervaren? Het lijkt mij tegenstrijdig en in deze overpeinzing stuitte ik op het sprookje “De prinses op de erwt”
Sprookjes, mythen en sagen en de diepere lagen
In het sprookje van Hans Christian Andersen is de prinses heel gevoelig. Zij kan alleen maar slapen op een huizenhoog bed van matrassen en dan nog voelt ze in haar hooggevoeligheid het erwtje dat onder het onderste matras ligt. Dat erwtje wordt meteen de ultieme test.
Op een dag staat er een doorweekte jonge vrouw aan de poort. Ze beweert een echte prinses te zijn en de prins wordt verliefd op haar. De moeder van de prins vertrouwt er echter niet op dat het wel een echte prinses is. Ze biedt de jonge vrouw aan om zich te komen verschonen en te blijven slapen. Op het logeerbed stapelt ze twintig matrassen en twintig dekbedden op. Helemaal onderop plaatst ze een erwt.
De volgende ochtend vertelt de jonge vrouw over de slapeloze nacht die ze heeft gehad. Haar lichaam ziet bont en blauw. Ze is de hele nacht wakker gehouden omdat ze op iets hards lag. De prins is verheugd om dat te horen, want alleen een echte prinses zou de gevoeligheid hebben om een erwt te voelen door een dergelijke hoeveelheid van beddengoed. Zij is een echte prinses, want zij is zo gevoelig als een echte prinses maar kan zijn!
Ja leuk, zul je misschien zeggen, dat is een sprookje voor kinderen. Maar niets is minder waar!
In sprookjes, mythen en sagen vind je veel metaforen. Op een sprookjesachtige verhalende manier worden onderliggende boodschappen subtiel doorgegeven. Dat geldt voor alle sprookjes en mythen en sagen.
Ik ben opgegroeid met vele sprookjes, mythen en sagen. Deze verhalen boeiden mij enorm. Vooral het sprookje van de prinses op de erwt, want ook ik ben een prinses op de erwt….. Letterlijk en figuurlijk. Hoeveel matrassen en bedden heb ik al niet versleten, omdat ik er echt niet op kon liggen. Het aantal keren dat er weer vervanging moest komen is niet meer op twee handen te tellen. En ook de afgelopen maanden heb ik bij mijn lief Arjan het hele ritueel weer doorstaan van drie verschillende matrassen, voordat ik eindelijk de juiste had gevonden waar ik lekker op kan slapen.
Ik voel elke oneffenheid, elke vouw in het laken, elke structuur in de matrashoes en natuurlijk elke erwt die onder mijn matras ligt. Ik ben kennelijk een echte prinses!
Het verloren meisje
Zijn wij vrouwen niet allemaal echte prinsessen? Zijn prinsessen niet allemaal echte vrouwen? Stappen prinsessen niet altijd in hun volledige vrouwelijkheid? Jonge meisjes zijn graag prinses, tenminste heel veel meisjes. De Artemis meisjes misschien minder. Maar ergens in ons aller vrouwzijn schuilt ergens toch ook de prinses.
Dat begint al in onze vroege jeugd rond het vijfde jaar bij de verering die de vader heeft naar de dochter. De trotse vader. De vader die zijn dochter aan de hand neemt en haar trots laat zien. Zijn prinses.
Ik besef maar al te goed dat lang niet elk meisje dat heeft meegemaakt in haar jeugd. Ik zelf namelijk ook niet. Ik werd helaas niet als prinses aan de hand van mijn vader mee genomen. Wellicht ook door dit gemis werd ik de strijdende Artemis. Een vrouw die niemand nodig heeft, zelfstandig, doelgericht en daadkrachtig, zij kan het alleen. Mijn leven stond voor een groot deel uit deze zo op het oog krachtige energie. En ik was daar heel tevreden mee.
Maar ondertussen sliep ik slecht. Er lag een erwt onder mijn matras. Ik was dus wel een prinses, een gevoelige vrouw. Maar wat versta ik daaronder?
Overgave als vrouwelijke krachtbron
Contact hebben met de lagen van gevoeligheid in mij, prinses mogen zijn, meisje mogen zijn, is voor mij heel lang een taboe geweest. Er was een gevoel van falen wanneer ik toe wilde geven aan deze gevoeligheid. Het gaf het gevoel van afhankelijkheid wat ik niet wilde. Een gevoel van minderwaardigheid en dan vooral ten opzichte van de mannelijke energie.
Ergens in mijn leven vol verhalen kwam in aanraking met de ‘Zeven godinnen in elke vrouw’(J.Bolen). Deze godinnen en hun mythologische verhalen raakten mij. Zij staan metafoor voor de zeven belangrijke vrouwelijke energiestromen die wij allemaal in ons dragen. Ik herkende mij vooral in de Yang energieën. De krachtige vurige energieën van daadkracht, doen, bezig zijn, oplossingen bedenken en eigenlijk altijd aan staan en daarmee voorbij gaan aan het voelen. Logisch, gezien mijn achtergrond.
Ik herkende mij niet zozeer in de Yin energieën. Sterker nog ik voelde er een soort van aversie tegen. Dezelfde weerstand tegen afhankelijk zijn en je overgeven aan…Ja, aan wat eigenlijk? Mijn reis naar volledige er- en herkenning van mijzelf als vrouw begon hier.
Langzamerhand begon ik de YIN energie van de Griekse godin Persephone, het meisje, maar ook gids en koningin van de onderwereld, in mij te begrijpen. Ook omdat anderen mij juist spiegelde in mij een meisje te zien. Vanwege mijn enthousiasme, speelsheid en het dragen van jurkjes en bloemen in het haar. Mm ja zo had ik mijzelf nog nooit bekeken. Van aversie, angst en me niet veilig voelen in deze energie bewoog ik meer en meer naar dankbaarheid dat ik deze vrouwelijke Yin energie zo intens mag ontvangen. In deze energie ligt een diepe laag van gevoeligheid. Persephone is verbonden met ons derde oog. Verbonden met de gevoeligheid van de pijnappelklier, met de wijsheid, kennis en het diepe weten wat daar opgeslagen ligt. De pijnappelklier ligt precies in het midden van ons hoofd, tussen de twee hersenhelften in en is zo groot als een erwt, onze wijsheid, gevoeligheid en intuïtie in een erwt! Door in rust te zijn, door de overgave van de vrouwelijke Yin te ontvangen, ben je in contact met deze energie. In rust ontdek je meer en meer jouw vrouw, want in essentie zijn wij rust in onze vrouwelijke energie. Dan kan en mag je de gevoeligheid van het vrouw zijn als groot geschenk van bron naar wijsheid ontvangen.
Volledig vrouw mogen zijn!
Persephone heeft mij, samen met Hera, de energie van het hart, geleerd wat gevoeligheid betekent en wat een kracht er in deze gevoeligheid ligt. Deze gevoeligheid maakt dat ik de lijntjes heb naar boven, met het universum, met het bovennatuurlijke. Verbinding met ‘het vrouwelijke’, de vrouwelijke kennis en wijsheid zoals die door de jaren en eeuwen heen van generatie op generatie is doorgegeven.
Onderdrukking
Ook met het derde oog hebben we te maken met de onderdrukking van het vrouwelijke. De yin energie van het derde oog, het innerlijk weten voorbij wetenschappelijke kennis, is in de loop van de geschiedenis geminacht en zelfs veracht. De historische kennis over de vervolging van vrouwen vanwege het gebruik van hun intuïtieve vaardigheden heeft een negatieve invloed gebracht op onze relatie met onze eigen intuïtie.
Dit veroordelen van de intuïtie heeft invloed op iedereen en met name op vrouwen. Vervolgens hebben wij vrouwen toen we in grote getale deel ging uitmaken van de organisatorische macht in bijvoorbeeld besturen en bedrijven, dat meestal gedaan volgens het bestaande model, dat de rationele manier van kennis hoog hield, omdat die als meest valide werd gezien en andere vormen verloochende.
Echter onze diep verankerde wijsheid zit in ons vrouwelijk DNA. De gevoeligheid die ook fysiek te ervaren is: de gevoelige wijsheid, de gevoelige kracht, het gevoelige weten, het echt in verbinding staan met voelen in elke laag van mijn zijn. Fysiek, emotioneel, fijn stoffelijk en ook astraal met alle kennis en alle boodschappen aan mij die daarin verborgen liggen. Ja, ik omarm mijn gevoeligheid. Ik omarm mijn Persephone, mijn innerlijk weten, mijn gids. Ik omarm mijn Hera, mijn vertrouwen, mijn hartverbinding, mijn overgave en rust. Ik kan in deze overgave en rust afstemmen op de gevoeligheid van mijn vrouwelijk weten.
Gevoeligheid is een prachtige kracht
Gevoeligheid is de grootste spirituele kracht van ons vrouw zijn. Laten we elkaar dus dragen in deze kracht en deze gevoeligheid met zorg, liefde en aandacht omringen. In de rust en overgave van het vrouw zijn ligt de betekenis van boodschappen verborgen. De sleutel naar jouw volledige vrouwelijke kracht is werkelijk contact gaan maken met gevoeligheid, met jouw erwt, met jouw diepste gevoel.
Ik mag mij een prinses voelen. Ik ben een prinses en een prinses mag zich laten dragen. Laten dragen in de mannelijke energie die mijn gevoelige stroming bedding geeft. Mijn werkelijke kracht, want kracht hebben prinsessen in sprookjes, mijn volledige vrouwelijke potentieel mag de wereld in stromen. Samen met alle prinsessen kunnen we de wereld zelfs transformeren door elkaar weer opnieuw te herinneren, zoals sprookjes, mythen en sagen ons door de eeuwen heen al doen herinneren.