Demeter, loslaten of toelaten?

Loslaten

In de volksmond wordt het woord loslaten vaak gebruikt. Je hoort het overal om je heen waar mensen het zwaar hebben, dubben over zaken waar geen of nog geen oplossing voor is, zich zorgen maken over dingen waar ze geen vat op hebben of in  situaties zijn beland die pijnlijk zijn en daardoor veel aandacht vragen. Het “gewone” rustige leven lijkt ver weg en er wordt lijden ervaren.

In al deze gevallen, en er zijn er vast meer, zul je van je omgeving het goed bedoelde advies krijgen het los te laten. Laat het los want je kan er nu toch niets mee. Laat het los, je kan het niet veranderen. Laat het los, kijk maar wat je wel hebt. Laat het los want er is zoveel meer dan dat. Laat het los want ik vind het ongezellig als je je zo voelt/gedraagt. Laat het los, het is nu wel eens tijd. Je hebt het nu genoeg gerouwd, geleden, getreurd, gezeurd. Laat het los het is niet van jou laat het toch gewoon los!

Wat is loslaten eigenlijk?

Was het leven maar zo eenvoudig. Kon je maar alles waar je niet blij mee bent zo simpel loslaten. Echter in 99% van de gevallen lukt het ons niet. Het goedbedoelde advies wil je zeker wel opvolgen maar hoe dan? Hoe laat je los? Wat is loslaten?

Is het zo eenvoudig als een boom in de herfst, die één voor één zijn prachtige gekleurde bladeren loslaat en laat dwarrelen in de wind. Alsof al jouw problemen en zorgen herfst bladeren zijn. En als ze je niet meer dienen je ze zo op commando los kan laten, net als de boom dat schijnbaar kan, ieder jaar weer.

De vraag is echter “doet” de boom dit wel. Besluit de boom zijn blad te laten vallen, en hup daar valt het blad. Is de boom bewust en daadwerkelijk bezig om zijn bladeren op zijn commando te laten vallen? Zoals jij op commando los moet laten. Hup weg laat maar vallen nu! Laat het toch los!

Is de realiteit dan niet dat het je toch niet lukt. Dat wat je zo graag loslaten wilt laat jouw niet los. Sterker nog het lijkt of je het met elke poging nog vaster zet.

Hoe doen bomen dat dan? De boom is niet “bezig” met loslaten. Wij mensen wel. Dag en nacht, hoe laat ik los? De gedachte dat je iets los moet laten maakt dat jij juist wel bezig bent om iets los te laten. In tegenstelling tot de boom. Bovendien als je al iets los wilt laten zul je het eerst vast moeten pakken. Zoals de boom al zijn bladeren vast heeft. En dan wanneer hij enkel staat en wacht, en in het moment toestaat dat wat er is, laat het blad hem vanzelf los.

De sleutel

Loslaten gebeurt meestal onbewust. Zo van: “hè het is weg”. Of “hè, ik denk er niet meer aan”. Of “hè, ik voel me niet meer zo”. Enzovoort.

De sleutel is dat je toestaat. Gedachten, oude patronen, waarheden, pijnen en ook collectief overtuigingen, normen en waarden houden je onbewust vast. Je ervaart dat als een beklemmende pij of je als een blokkade. Je voelt het ongemak, de weerstand. Op zo’n moment wil je uit je gevoel. Uit de situatie. Er weg van.

Weg van het gevoel, weg van de situatie. Je probeert bijvoorbeeld de omstandigheden te veranderen. Mensen te veranderen om je niet zo te hoeven voelen. En zelfs de weerstand op de weerstand probeer je te veranderen om hem niet te hoeven voelen.

Je zegt ik laat het los, maar het laat je niet los. Dag in dag uit beheerst het je leven. Hoe kun je ook iets loslaten dat zo van jou is of dat je zo van jou gemaakt hebt. Je hebt het jezelf gemaakt, toen.

Toen was het kennelijk nodig was het je dienstbaar of om je te beschermen. Om je veilig te voelen. Of was het een manier om indirect je onderliggende behoeften of verlangens te bevredigen.Dat laat je niet zomaar los hoe goed bedoeld het ook het advies. 

Hoe nu verder?

Denk je eens in dat je alles wat je denkt te zijn en alles wat je met je meedraagt en alles waar je in waar je in bevindt leuk of niet als Post-it plaatjes aan jezelf vast plakt. Je plakt jezelf helemaal vol met alles wat je bent wat je vindt en wat je denkt dat je bent en belangrijk voor je is, alles waar je over nadenkt alles waar wij een oplossing voor bedenken, alles wat jou bezighoudt

Het zit aan je vast en hoe moeilijk het ook is, je wilt het eigenlijk niet kwijt. Want als het loslaat, ja wat dan. Als je je ongenoegens loslaat, je pijnen, je gedachten, je overtuigingen, je normen en waarde. Als je alles wat jij belangrijk vindt, waar je gewend aan bent, wat je in de weg zit, waar je weerstand op hebt, en ga zo maar door, als alles weg zou zijn wie ben je dan?

Onbewust geeft loslaten een unheimisch gevoel. Wil je het wel loslaten? Kun je het wel loslaten? In deze overdenking zullen emoties voelbaar zijn. Dat zijn emoties zijn die gevoeld worden als je denkt aan de oude pijnen en verhalen en gedachten die deze pijnen voeden. Deze emoties gaan vaak gepaard met fysieke pijn en daarin is wat gevoeld wil worden in het lichaam een boodschapper.

Wanneer we dus zelf zomaar zouden kunnen loslaten zouden we voorbijgaan aan deze mooie wijzen en helende boodschap van het lichaam. Daarom kunnen wij niet loslaten. We worden uitgenodigd toe te laten!

Voelen in het moment van NU

Toe te laten wat voelbaar is in het moment van nu. Wanneer iets je raakt of je voelt je belemmerd. Wanneer je weerstand voelt. Of wanneer er een confrontatie is en er geen oplossing lijkt, als er iets getriggerd wordt in jou dan is de uitnodiging helemaal en volledig naar het gevoel te gaan. Dat toe te laten wat voelbaar aanwezig is in het lichaam in het moment van nu. De gedachten voorbij te laten gaan dat je er wat mee moet. Het idee voorbij te laten gaan dat je het allemaal wilt weten en begrijpen.

Enkel voelen in het moment en wie weet komen dan tranen of boosheid of angst voel dit maar. Sta het toe.

Het lichaam geeft een signaal dat je aandacht mag geven aan dat wat gevoeld wil worden. Doe geen moeite het los te laten, want dat betekent enkel dat je er geen aandacht meer aan willen geven. Dat je er van weg wilt, het wil laten voor wat het is, het “even parkeren”.

Dit lost niets op en laat niet los. Het zal keer op keer weer getriggerd worden!!

Sta het toe, sta het toe te voelen.

Sta het toe te zien.

Staat het toen te horen.

Sta het toe en koester het.

Sta het toe en omarm het.

Het wil gezien, gehoord, gekoesterd. Omarm het. Jij wil gezien, gehoord, gekoesterd en omarmd worden.

Toelaten

Adem er naartoe in plaats van het los te willen laten maak je het van jou. Geef het aandacht zonder verhaal. Voel het maak het met jouw aandacht desnoods groter en groter door er volledig bij aanwezig te zijn. Net zolang het nodig is. Geef het liefde en ervaar de rust die jou omringd wanneer je volledig hierbij aanwezig kan zijn.

De boom is volledig aanwezig niet bezig met iets kwijt raken. Hij leeft. Hij ademt. Hij is. Hij is aanwezig en staat alles toe. En dan laat het los. Enkel dan. wanneer jij toestaat dat het jou los mag laten.

Als je je hiervan bewust wordt, zal je merken dat velen zaken jou al lang hebben losgelaten, maar dat jij het nog niet hebt laten gaan. Je kon het nog niet toelaten.

Dus voel en leef!!! En laat de “Post-it plaatjes” jou loslaten, want dat doen ze vanzelf. Post-it staat erom bekend dat het makkelijk loslaat. Sta jij dit toe dat is de vraag!